လက္သမား ပံုျပင္

အသက္ႀကီးႀကီးနဲ႔ လက္သမားတစ္ေယာက္ဟာ အလုပ္က အနားယူဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပါၿပီ … အိမ္ေဆာက္တဲ့ လုပ္ငန္းကို အနားယူၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ မိန္းမ … သူရဲ႕ မိသားစုနဲ႔ပဲ လက္က်န္ဘဝကို ေအးေအးေဆးေဆး ေနေတာ့မယ့္ အေၾကာင္း သူရဲ႕ အလုပ္ရွင္ ကန္ထ႐ုိက္ကို ေျပာျပပါတယ္ … သူက အလုပ္ကိုေတာ့ သတိရေနမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ သူက အနားယူဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ … သူရဲ႕အလုပ္ရွင္က တားခ်င္ေပမယ့္လည္း မတားႏုိင္ေတာ့ပါဘူး … အလုပ္ရွင္က ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ ညွာတာေထာက္ထားၿပီး အိမ္တစ္လံုးပဲ ေနာက္ဆံုး ေဆာက္ေပးဖို႔ သူ႔ကို သြားေျပာတဲ့အခါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္ … လက္သမားက ေဆာက္ေပးမယ္လို႔ ေျပာေပမယ့္လည္း သူက အလုပ္ဆက္လုပ္ဖို႔ စိတ္မဝင္စားေတာ့တာကို ျမင္သာ ထင္သာ ရွိလွပါတယ္ … ။ အိမ္ကို ေဆာက္တဲ့အခါလည္း ခပ္ညံ့ညံ့လက္ရာနဲ႔ အရည္အေသြးနိမ့္တဲ့ ပစၥည္းေတြကိုပဲ သံုးၿပီး အဲဒီ အိမိကို ေဆာက္ခဲ့တယ္ … အဲဒီလို လုပ္လိုက္တာဟာ သူ႔အတြက္ ကံမေကာင္းမႈ တစ္ခုလို႔ အဲဒီတုန္းက သူမသိခဲ့ဘူး …
ဒီလိုနဲ႔ လက္သမားက အိမ္ကို ေလ်ာ့ရိေလ်ာ့ရဲ႕ နဲ႔ေဆာက္လိုက္တာ ၿပီးသြားတဲ့အခါမွာ အလုပ္ရွင္ ကန္ထ႐ိုက္က အိမ္ကို လာစစ္တယ္ … ၿပီးေတာ့ အိမ္ေသာ့ကို လက္သမားရဲ႕ လက္ထဲကို ထည့္ၿပီးေတာ့ “ ဒါဟာ မင္းရဲ႕ အိမ္ပဲ ” “မင္းအတြက္ ငါ့ရဲ႕ လက္ေဆာင္” လို႔ အလုပ္ရွင္ကန္ထ႐ိုက္က ေျပာလိုက္ပါတယ္ …
အဲဒီ အခ်ိန္မွာေတာ့ လက္သမားဟာ ေရွာ့(ခ္) ရသြားတယ္ … အရမ္းလည္း ရွက္မိသြားတယ္ … တကယ္လို႔သာ သူေနာက္ဆံုး ေဆာက္ခဲ့ရတဲ့ အိမ္ဟာ သူ ပိုင္ဆိုင္ရမယ့္ အိမ္လို႔ သိခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒီထက္ ေကာင္းေအာင္ ေဆာက္ခဲ့မွာေပါ့ အေကာင္းဆံုးလက္ရာနဲ႔ အေကာင္းဆံုးပစၥည္းေတြ သံုးၿပီး ေဆာက္ခဲ့မွာေပါ့ … ခုေတာ့ သူျဖစ္သလို ေဆာက္ခဲ့တဲ့ အိမ္မွာပဲ သူေနရေတာ့မယ္ … ဘာမွ ျပင္လို႔ မရေတာ့ဘူး …
ပံုျပင္ေလးက ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္သြားပါတယ္ … အြန္လိုင္းမွာ ဒီပံုျပင္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ အခါ ကၽြန္ေတာ့္ ခံယူခ်က္နဲ႔ အရမ္းတုိက္ဆိုင္ေနလို႔ ျပန္မွ်ေဝလိုက္ပါတယ္ … ကၽြန္ေတာ့္ wall မွာ တင္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ျဖစ္တဲ့ “အေကာင္းဆံုးလုပ္ပါ … ဒါေပမယ့္ မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔” နဲ႔ ထပ္တူက်တယ္လို႔ ခံစားရပါတယ္ … ရခ်င္လို႔လုပ္တာ မျဖစ္ပါေစနဲ႔ … ဆိုလိုတာက အက်ိဳးလိုလို႔ ေညာင္ေရေလာင္းတာမ်ိဳး မျဖစ္ပါေစနဲ႔ … ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ခက္သားဗ် … ဘုရားသြားၿပီး ဆီမီး၊ ပန္း၊ ေရခ်မ္း ေလာက္ ပူေဇာ္တယ္ ေတာင္းတဲ့ဆုက ေဇာတိက၊ ဇဋိလ သူေဌးေလာက္ ျဖစ္ေနတယ္ …. ။ ကၽြန္ေတာ့္တို႔ ဘဝေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဖန္တီးတဲ့ အတိုင္း ရရွိေနၾကတာပါ …. ။
လက္သမား ေနရာက စာဖတ္သူမ်ား စဥ္းစားၾကည့္ပါ … အေစာႀကီးကတည္းက ဒီအိမ္ကို သူရမယ္ မွန္းသိရင္ အခုလုပ္ေနတဲ့ပံုစံမ်ိဳး လံုးဝ လုပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး … ေသခ်ာပါတယ္ … အတတ္ႏိုင္ဆံုး အေကာင္းဆံုး လုပ္ပါလိမ့္မယ္ … ဒါဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘဝပါပဲ …
ဘဝမွာ တစ္ရက္တည္းပဲ ေနရေတာ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္ မွ အဲဒီ တစ္ရက္ကို ဂုဏ္သိကၡာရွိရိွနဲ႔ လိပ္ျပာသန္႔သန္႔ ရွင္သန္လိုက္ပါ … ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ အေကာင္းအဆိုး အေၾကာင္းအက်ိဳးကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ က ဖန္တီးခဲ့တယ္ ဆိုတာ စာဖတ္သူမ်ား အႂကြင္းမဲ့ ယံုၾကည္လိုက္ပါ ….
ဒီထက္ပိုၿပီး ရွင္းလင္းေအာင္ ေျပာရရင္ ဒီေန႔ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ ေကာင္းက်ိဳး ဆိုးက်ိဳးေတြဟာ အတိတ္က ကံ တနည္းေျပာရင္ အလုပ္ေတြေၾကာင့္ပါ … အဲဒီလိုပဲ မနက္ျဖန္မွာ ႀကံဳေတြ႔ရမယ့္ ေကာင္းက်ိဳး ဆိုးျပစ္ေတြဟာ ဒီေန႔လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြ (ဝါ) ကံေတြေၾကာင့္ ဆိုတာ မိတ္ေဆြ ယံုၾကည္လိုက္ပါ … ဒီစကားေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး … ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီး ကိုယ္တိုင္ ေဟာၾကားခဲ့တာပါ …
ဒါေၾကာင့္ “ဘာပဲလုပ္လုပ္ အေကာင္းဆံုးလုပ္ပါ … ဒါေပမယ့္ … မေမွ်ာ္လင့္ပါနဲ႔” ကိုယ္လုပ္လိုက္တဲ့ အေကာင္းအဆိုး အေၾကာင္းအက်ိဳး အားလံုးကို ကိုယ္တိုင္ ခံစားရမွာ ေသခ်ာပါတယ္ …
ဒီအေၾကာင္းအရာေလးကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ခံစားမိသမွ် ျပန္မွ်ေဝတာပါ … စာဖတ္သူမ်ား ဆက္ၿပီး ေတြးၾကည့္ပါ … တစ္ခုခုေတာ့ရမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ …

ေအာင္ကိုဦး(UMK)
Be The Best !

zarni.info

သစ္ခုတ္သမားပံုျပင္

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့။ အင္မတန္ ခြန္အားဗလနဲ႔ ျပည့္စံုတဲ့ သစ္ခုတ္သမား တစ္ေယာက္ရွိတယ္တဲ့။ သူက သစ္ကုန္သည္တစ္ေယာက္ဆီမွာ အလုပ္ေတာင္းတဲ့အခါ သစ္ကုန္သည္က သူ႔ကို လိုလိုလားလားနဲ႔ လက္ခံၿပီး လုပ္အားခလည္း ေကာင္းေကာင္းေပးတယ္တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ သစ္ခုတ္သမားကလည္း အရမ္းေက်နပ္ၿပီး ငါအေကာင္းဆံုး လုပ္ေပးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သတဲ့။

အလုပ္ရွင္ သစ္ကုန္သည္ သူေဌးက သစ္ခုတ္သမားကို ပုဆိန္တစ္ခု ေပးၿပီး သစ္ခုတ္ရမဲ့ ေနရာကိုလည္း ျပတယ္တဲ့။

ပထမေန႔မွာ သစ္ခုတ္သမားဟာ သစ္ပင္ ၁၈ပင္ ခုတ္ႏိုင္တယ္တဲ့။

သူေဌးက "ဂုဏ္ယူပါတယ္ကြာ။ ဒီအတိုင္း ဆက္ႀကိဳးစား။" လို႔ ေျပာတယ္တဲ့။

သူ႔အလုပ္ကို ခ်ီးက်ဴးတာခံရေတာ့ သစ္ခုတ္သမားလည္း ေပ်ာ္တာေပါ့ေနာ္။ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ အလုပ္ကို ပိုၿပီး ႀကိဳးစားလုပ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ဒုတိယေန႔မွာ သစ္ပင္ ၁၅ပင္ပဲ ခုတ္ႏိုင္တယ္တဲ့။

တတိယေန႔မွ အရင္ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး ႀကိဳးၾကိဳးစားစားနဲ႔ ခုတ္ျပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ၁၀ပင္ပဲ ခုတ္ႏိုင္သတဲ့ေလ။

အဲလိုနဲ႔ တေန႔ၿပီးတေန႔ သူခုတ္တဲ့ အပင္အေရအတြက္ဟာ နည္းနည္းလာတယ္။ သစ္ခုတ္သမားက ေတြးမိတယ္။ "ငါ့ခြန္အားေတြ နည္းလာတာပဲ ျဖစ္ရမယ္" လို႔ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ သူေဌးဆီသြားၿပီး ေတာင္းပန္တယ္။ သူအလုပ္ႀကိဳးစားပါရက္နဲ႔ ဘာလို႔ ဒီလိုျဖစ္ရတာလဲဆိုတာ  သူနားမလည္ႏိုင္ေၾကာင္းလည္း ေျပာျပတယ္။

သူေဌးက ေမးတယ္။ "မင္းပုဆိန္ကို ဘယ္အခ်ိန္က ေနာက္ဆံုး ေသြးခဲ့တာလဲ" တဲ့။

"ပုဆိန္ေသြးဖုိ႔ ... ဟုတ္လား .. ကၽြန္ေတာ့မွာ ပုဆိန္ေသြးဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္ မရပါဘူးဗ်ာ။ သစ္ခုတ္ေနရတာနဲ႔ပဲ အလုပ္က အရမ္းမ်ားေနတာ....."

  စာဖတ္သူပရိတ္မ်ား ဒီပံုျပင္ေလး ကို ဖတ္ျပီး အေတြးရသ တစ္ခုခုရေစမယ္လိုကေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

၃၀.၀၈.၁၁
မူရင္း - Stephen Covey ၏ Busy

Credit >>> https://www.facebook.com/note.php?note_id=244479585593152

 

Share

လူမသိ၊ သူမသိ နည္းခဲ႔ရွာေသာ နန္းက် မိဖုရား

စုဖုရားလတ္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္... ဘိသိက္ခံတဲ႔အခ်ိန္ အစ္မကို တြန္းဖယ္ျပီး အတင္း ေနရာဝင္လုတဲ႔ မိဖုရား..လင္ကို အရမ္းနိူင္တဲ႔ မိဖုရား... ျပင္ပဗဟုသုတ အားနည္းတဲ႔ မိဖုရား...ကင္းဝန္မင္းႀကီးကို သနပ္ခါး ေက်ာက္ပ်ဥ္ေတြ ပို႔ခိုင္းတဲ႔ ခပ္ရင္႔ရင္႔ မိဖုရား... စသည္..စသည္ျဖင္႔ မေကာင္းတာေတြခ်ည္းပဲ ခပ္မ်ားမ်ား ဖတ္ခဲ႔ရေတာ႔ ဘယ္လို မိဖုရားပါလိမ္႔လို႔ ေတြးမယ္ဆို ေတြးခ်င္စရာခ်ည္း ပါပဲ။

ဒါေပမယ္႔.. ဒါေပမယ္႔လည္းဗ်ာ... ပါေတာ္မူတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဗီရိုလွည္းနဲ႔ ႏွိမ္႔ခ် သယ္ေဆာင္ ခံရေတာ႔ လွည္းေဘးက အဂၤလိပ္စစ္သားဆီ မီးျခစ္ေတာင္းျပီး (ေဆးလိပ္ သိတ္မႀကိဳက္လွေပမယ္႔) "နင္တို႔ေလာက္ေတာ႔ ငါက ေဆးလိပ္ေသာက္ေတာင္ မပ်က္ဘူး " ဆိုတဲ႔ မ်က္နွာေပးနဲ႔ ရန္သူကို ထီမထင္ လုပ္ျပခဲ႔တဲ႔ မိဖုရား...
သူရိယသေဘၤာေပၚက အခန္းထဲမွာ ေခတၱ လဲေလ်ာင္း ေနတဲ႔အခ်ိန္ တံခါးမေခါက္၊ ခြင္႔မေတာင္းပဲ ျဗဳန္းဆို အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ႔ အဂၤလိပ္ ဗိုလ္မွဴးကို ေထြးခံနဲ႔ ေကာက္ေပါက္လိုက္တဲ႔ ဆတ္ဆတ္ႀကဲ မိဖုရား...
သေဘၤာကပၸတိန္ရဲ႕ ဇနီးက သူထိုင္ေနတဲ႔ ဆိုဖာေပၚ ခြင္႔မေတာင္းပဲ ဝင္ထိုင္လို႔ သစ္သီးထည္႔တဲ႔ ပန္းကန္ျပားနဲ႔ မ်က္နွာကို ေပါက္ထည္႔လိုက္တဲ႔ အထိမခံ မိဖုရား...
ထမင္းပဲြ ျပင္ေပးတဲ႔ ကုလားစားပဲြထိုးက ေအာက္က်သြားတဲ႔ ခက္ရင္းကို မေဆးပဲ စားပဲြေပၚ ဒီအတိုင္း တင္ေပးလိုက္လို႔ အဲဒီခက္ရင္းနဲ႔ပဲ ကုလားလက္ကို ထိုးစိုက္ပစ္ခဲ႔တဲ႔ အာဂမိဖုရား...
အရွင္နွစ္ပါး ေရွ႕ေတာ္ဝင္ရင္ ဘာလက္နက္မွ ကိုင္ေဆာင္ခြင္႔မရွိတဲ႔ ျမန္မာ႔ထီးနန္း ဓေလ႔ထုံးစံ ရွိေနတာ သိသိႀကီးနဲ႔ ေျခာက္လုံးျပဴး ခါးခ်ိတ္ျပီး ခပ္တည္တည္ ဝင္လာတဲ႔ မ်က္နွာျဖဴအရာရွိကို ( လင္ေတာ္ေမာင္ ဆဲြထားတဲ႔ၾကားက ) အလွစိုက္ ပန္းအိုးနဲ႔ ေပါက္ပစ္ခဲ႔တဲ႔ သတိၱခဲ မိဖုရား...
ရတနာဂီရိမွာ သီေပါမင္း နတ္ရြာစံေတာ႔ မသာစရိတ္ မစို႔မပို႔ လာဆက္တဲ႔ အဂၤလိပ္ အရာရွိက အရင္တုန္းကလို Your Majesty လို႔ မေခၚေတာ႔ပဲ ( သီေပါမင္း မရွိေတာ႔လို႔ ႏွိမ္႔ခ်တဲ႔ သေဘာနဲ႔ ) Queen Su Phaya Latt လို႔ တမင္ ေခၚခဲ႔တဲ႔အတြက္ အဲဒီေငြထုပ္နဲ႔ မ်က္နွာကို ပစ္ေပါက္ခဲ႔တဲ႔ မာနခဲ မိဖုရား...
အဂၤလိပ္က သီေပါမင္း အေလာင္းေတာ္ကို ျမန္မာျပည္ ျပန္သယ္ခြင္႔ မေပးပဲ ေရျခား ေျမျခား တိုင္းတစ္ပါးက ရတနာဂီရိ မွာအတင္း သၿဂႋဳလ္ခိုင္း။ ယုတ္စြအဆုံး ဗုဒၶဘာသာ ထုံးတမ္း အစဥ္အလာအရ ေသသူအတြက္ သရဏဂုံေလးေတာင္ တင္ခြင္႔မေပးခဲ႔လို႔ လင္ျဖစ္သူရဲ႕ အေလာင္းကို လုံးဝ ထုတ္မေပးပဲ သူ႔အနားမွာ ၂ နွစ္နဲ႔ ၃ လၾကာေအာင္ ထားခဲ႔တဲ႔ အခ်စ္ႀကီးသူ မိဖုရား...
အေလာင္းေတာ္ကို ထုတ္မေပးရင္ အိမ္ေပၚက အတင္းဆဲြခ်မယ္ ဆိုျပီး လာဝိုင္းတဲ႔ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ကို မုဆိုးမ ပူပူေႏြးေႏြးေပမယ္႔ အံကို တင္းတင္းႀကိတ္ျပီး အိမ္မွာ ေမြးထားတဲ႔ ေခြးေတြနဲ႔ ရွဴးတိုက္ကာ အတင္း ကိုက္ခိုင္းတဲ႔ မေၾကာက္မရြံ႕ မိဖုရား...
သီေပါမင္း မရွိေတာ႔လို႔ သူတို႔ မိသားစုေတြ ရန္ကုန္ ျပန္ပို႔ခံရတဲ႔အခ်ိန္ မက်န္းမမာ ျဖစ္ေနတာေတာင္ အဂၤလိပ္ဘုရင္ခံက လႊတ္လိုက္တဲ႔ ဖာရစီဆရာဝန္ရဲ႕ ေဆးကုသမႈကို လုံးဝ လက္မခံပဲ အသက္သာ အေသခံသြားတဲ႔ ကုန္းေဘာင္ မင္းဆက္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံး နန္းက် မိဖုရား...
ဒါေတြဟာ အားမတန္ေပမယ္႔ မာန္ကို မေလ်ွာ႔ခဲ႔တဲ႔.. ဒူးလည္းမေထာက္ လက္လည္း မေျမွာက္ခဲ႔တဲ႔ စုဖုရားလတ္ရဲ႕ မာနေတြလား... ???
တစ္တိုင္းျပည္လုံး သူ႔ကြ်န္ဘဝမွာ ျပားျပားဝပ္ ေနတာေတာင္ ရတဲ႔နည္းနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕ကို ဆန္႔က်င္ ဆႏၵျပခဲ႔တဲ႔ နန္းက် မိဖုရား တစ္ဦးရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရး စိတ္ဓာတ္ေတြလား ဆိုတာကေတာ႔ သူပဲ အသိဆုံး ျဖစ္မွာပါဗ်ာ.....။ ......... အသက္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္၊ ေခ်ာေမာ လွပတဲ႔ အားႏြဲ႕သူ မိန္းမပ်ိဳေလး တစ္ေယာက္က ေယာကၤ်ား ရင္႔မာႀကီး အေယာက္ ၅၀ ေလာက္ ဝိုင္းျပီး အနိူင္က်င္႔ ေစာ္ကားမွာကို လုံးဝ ေခါင္းငုံ႔ မခံပဲ ဓါးကေလး တစ္လက္နဲ႔ မေၾကာက္မရြံ႕ ခုခံ ကာကြယ္ခဲ႔တယ္ ဆိုရင္ ျဖစ္နိူင္ပါ႔မလား... ???
ဒါ႔အျပင္ အဲဒီ မိန္းမပ်ိဳေလးဟာ... နူတ္ၾကမ္း၊ အာၾကမ္း၊ စရိုက္ၾကမ္း တဲ႔ အမ်ိဳးအႏြယ္ထဲက မဟုတ္ပဲ တစ္သက္လုံး သိမ္ေမြ႕ ႏူူးညံ႔စြာ ေနလာခဲ႔ၿပီးမွ သူနဲ႕ သူ႔မိသားစုရဲ႕ အရွက္နဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာအတြက္ သူ႔ဘဝမွာ ပထမဆုံး အႀကိမ္အျဖစ္ ဓါးကို မနိူင္႔တနိူင္ ကိုင္ဆဲြၿပီး အရွက္နဲ႔ အသက္ လဲဘို႔ ႀကံစည္ခဲ႔တာ ဆိုရင္ေကာ...
ပိုျပီး အံ႕ၾသဘို႔ ေကာင္းတာက သူဟာ ေရျခား ေျမျခား တိုင္းတစ္ပါးမွာ ေမြးစ ကတည္းကေန အဲဒီအခ်ိန္ထိ တစ္သက္လုံး မ်က္စိသူငယ္ နားသူငယ္နဲ႔ ညိဳးငယ္စြာ ေနလာခဲ႔ရတဲ႔ ျမန္မာမေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႔ၿပီး သူ စိန္ေခၚခဲ႔တဲ႕ သူေတြကေတာ႔ ဘာသာမတူ၊ အေသြးအေရာင္မတူတဲ႔ နိူင္ငံျခားသားေတြ... သူ စိန္ေခၚခဲ႕တဲ႔ ေနရာကလည္း ကိုယ္႔ျပည္ ကိုယ္႔ေျမမွာ မဟုတ္ပဲ အားလုံးက မ်က္စိ ေဒါက္ေထာက္ ၾကည္႔ေနတဲ႔ နိူင္ငံရပ္ျခား တိုင္းတပါးမွာ ဆိုရင္ေကာ..... ဒီ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ၾကာေတာ႔လည္း ၾကာခဲ႔ပါျပီ... တိတိက်က် ေျပာရရင္ေတာ႔ လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ၉၄ နွစ္ေက်ာ္၊ ၁၉၁၉ ခုနွစ္၊ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ ျဖစ္ခဲ႔တာပါ။ အတိတ္ကို ျပန္လည္ တူးဆြတာ မဟုတ္ေပမယ္႔ မေမ႔သင္႔တဲ႔၊ သင္ခန္းစာ ယူစရာေကာင္းတဲ႔ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလို႔ ယူဆမိတာမို႔ ရင္နာနာနဲ႔ပဲ တင္ျပေပးပါရေစ...
၁၅.၁၂.၁၉၁၆ ေန႔မွာ နတ္ရြာစံခဲ႔တဲ႔ သီေပါမင္းရဲ႕ အေလာင္းေတာ္ကို အဂၤလိပ္က ျမန္မာျပည္ ကို ျပန္သယ္ေဆာင္ခြင္႔မေပး၊ ယုတ္စြအဆုံး ျမန္မာျပည္က ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ပင္႔ေဆာင္ျပီး သရဏဂုံေလးေတာင္ တင္ခြင္႔မေပးတဲ႔အတြက္ စုဖုရားလတ္က အသည္းနာစြာနဲ႔ အေလာင္းေတာ္ကို ထုတ္မေပးပဲ ၂ နွစ္နဲ႔ ၃ လခန္႔ သူနဲ႔အတူထားျပီး တင္းခံ ေနတဲ႔အခ်ိန္... အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဂၤလိပ္က ဂ်ာမဏီနဲ႔ ပထမ ကမၻာစစ္ ျဖစ္ေနေတာ႔ ဒီ အေလာင္းေတာ္ ကိစၥကို ေခါင္းထဲ သိတ္ထည္႔ မထားဘူး။ ၁၉၁၈ ခုနွစ္၊ ႏိူဝင္ဘာလမွာ ဂ်ာမဏီ စစ္ရွဳံးလို႔ ပထမ ကမၻာစစ္ႀကီး ျပီးသြားေတာ႔ မွ မုဆိုးမ စုဖုရားလတ္တို႔ သားအမိ တေတြကို ျမန္မာျပည္ ျပန္ပို႔ဘို႔ စဥ္းစားျပီ။ ထြက္လာပါျပီ... အဂၤလိပ္ရဲ႕ ရာဇသံ။ "၂၃.၂.၁၉၁၉ ေန႔ ေနာက္ဆုံးထားျပီး စုဖုရားလတ္နဲ႔ သမီးေတာ္ေတြ ရတနာဂီရိက ထြက္။ သီေပါမင္း အေလာင္းကို ဒီအတိုင္း ထားခဲ႔။ ရတနာဂီရိမွာပဲ ဂူသြင္း သၿဂႋဳလ္ေပးမယ္ "...တဲ႔။ မာနခဲ စုဖုရားလတ္ကလည္း ခပ္ျပတ္ျပတ္ပဲ အေၾကာင္းျပန္တယ္။ " ငါ႔ေယာကၤ်ား အေလာင္း မပါပဲ ျပည္ေတာ္ မျပန္ဘူး။ နင္တို႔ ႀကိဳက္သလိုလုပ္ "...တဲ႔။ အေလာင္းေတာ္ တိုက္ပဲြက နွစ္ဖက္စလုံး တင္းခံေနေတာ႔ အဂၤလိပ္က ဘီလူးဆိုင္း စတီးပါျပီ။ ရတနာဂီရိ စံအိမ္ေတာ္ကို အဂၤလိပ္ စစ္တပ္နဲ႔ဝိုင္း။ အေလာင္းေတာ္ကို အသာတၾကည္ ထုတ္မေပးရင္ အင္အားသုံးျပီး လုေစ... ႀကံရာမရျဖစ္သြားရွာတဲ႔ စုဖုရားလတ္ချမာ ေအးအတူ ပူအမ်ွ ေနလာခဲ႔တဲ႔ ခ်စ္လင္ျဖစ္သူရဲ႕ အေလာင္း ပါသြားမွာ စိုးရိမ္တာနဲ႔ စံအိမ္မွာ ေမြးထားတဲ႔ ေခြးေတြကို ရိုက္နွက္ျပီး လက္နက္ အျပည္႔အစုံပါတဲ႔ အဂၤလိပ္ စစ္တပ္ကို ရွဴးတိုက္္ျပီး ကိုက္ခိုင္း။ ခ်စ္လင္ရဲ႕ အေလာင္းေပၚ အလ်ားလိုက္ ေမွာက္ျပီး " ငါ ေသမွ ငါ႔လင္ အေလာင္းကို ရမယ္။ သတၱိရွိရင္ ပစ္ၾက "... လို႔ စိန္ေခၚ... စံအိမ္ေတာ္ေပၚမွာ ကမၻာပ်က္သလို ေအာ္ဟစ္ ငိုယို ေနၾကျပီ။ မယ္ကံဆိုး သားအမိေတြရဲ႕ကံက ဒီေလာက္ပဲလား ဆိုေတာ႔ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဗူးေလးရာ ဖရုံဆင္႔ဆိုသလို စံအိမ္ေတာ္ အရာရွိဆိုျပီး အဂၤလိပ္အစိုးရ ခန္႔ထားတဲ႔ မ်က္နွာျဖဴေကာင္က အိမ္ေပၚ ခပ္တည္တည္နဲ႔ တက္လာ... သီေပါမင္းရဲ႕ သမီးေတာ္ ေလးေယာက္ကို ကုလားထိုင္ေပၚ ထိုင္ခိုင္း... ေနာက္ျပီး စံအိမ္ေတာ္ အလုပ္သမား အိႏၵိယ အမ်ိဳးသား အေယာက္ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ကို စု... " အခု သီေပါဘုရင္ ေသျပီ။ ဒီေန႔ကစျပီး ဒီမိန္းမေတြကို မင္းတို႔တေတြ ရိုေသစရာ မလိုေတာ႔ဘူး။ ဒီေတာ႔.. ဒီမိန္းမ ေလးေယာက္ထဲက မင္းတို႔ ႀကိဳက္တဲ႔သူ ယူနိူင္တယ္ "..ဆိုျပီး ေျပာခ်လိုက္ေတာ႔ ဟိုေကာင္ေတြကလည္း သမီးေတာ္ေတြကို ထဆဲြမယ္ တကဲကဲ လုပ္။ အို... ရုတ္ရုတ္သဲသဲေတြ ျဖစ္ကုန္ပါေရာ။
က်န္တဲ႔ သမီးေတာ္ သုံးေယာက္က ရွက္လြန္းလို႔ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ျပီး ငိုယိုေနတဲ႔အခ်ိန္...
အငယ္ဆုံး သမီးျဖစ္တဲ႔ စတုတၳသမီးေတာ္က မေျပာမဆိုနဲ႔ သူ႔ခမည္းေတာ္ရဲ႕ ေခါင္းရင္းမွာ ခ်ိတ္ထားတဲ႔ ငွက္ႀကီးေတာင္ ဓါးႀကီးကို ျဗဳန္းဆိုု ဆဲြထုတ္... မ်က္နွာျဖဴေကာင္ ထိုင္ေနတဲ႔ ေရွ႕က စားပဲြႀကီးေပၚ (ထဘီ ဝတ္ထားေပမယ္႔ ) ေဒါသတႀကီးနဲ႕ လႊားကနဲ ခုန္တက္... ငွက္ႀကီးေတာင္ဓါးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ျပီး " ေခြးေကာင္ေတြ.. ေရွ႕တိုးရဲ တိုးၾကည္႔စမ္း " လို႔ ေဒါသ အံႀကိတ္သံနဲ႔ စိန္ေခၚ။ စံအိမ္ေတာ္ ေပၚက ျမန္မာမေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕႕႕ အရွက္နဲ႔ သိကၡာကို အသက္နဲ႔ လဲတဲ႔ပဲြ... ဟိုေကာင္ေတြ တစ္ေကာင္မွ ဝင္မဆဲြရဲေတာ႔ဘူးေလ။
အားႏြဲ႕သူ ဆိုေပမယ္႔ ျမန္မာ႔ေသြးက ရဲရဲနီ... သာကီမ်ိဳးေဟ႔ ဒို႔ဗမာ... ျပီးေတာ႔ မ်က္နွာျဖဴေကာင္ကိုပါ ဓါးနဲ႔ရြယ္ျပီး " ငါ႔ခမည္းေတာ္ နတ္ရြာစံေပမယ္႔ ငါတို႔ဟာ ျမန္မာ မင္းသမီးေတြပဲ။ စစ္တိုက္လို႔ စစ္ရွဳံးခဲ႔တာ မဟုတ္ဘူး။ နင္တို႔ အေကာက္ႀကံၿပီး မတရား နန္းခ် ခံခဲ႔ရတာ။ အခုလို ေစာ္ကားတာကို အထက္ စာတင္မယ္။ နင္ သတိၱရွိရင္ ေနာက္ထပ္ အမိန္႔ေပးစမ္း။ နင္႔ကိုပါ ခုတ္ပစ္မယ္"..လို႔ ရဲရဲေတာက္ စိန္ေခၚ... ေပၚလီတီကား ဆိုတဲ႔ မ်က္နွာျဖဴေကာင္ က အဲဒီေတာ႔မွ က်ီစယ္တာပါဆိုျပီး ေလ်ွာခ်။ ေဒါသ ျဖစ္စရာ... အသည္းနာစရာ ေကာင္းလိုက္ေလဗ်ာ...
သီေပါမင္းနဲ႔ စုဖုရားလတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔တဲ႔ ၇ နွစ္တာ ကာလအတြင္းမွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ႔တဲ႔ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းေတြကို သမိုင္းဆရာေပါင္းစံုက စာအုပ္ေပါင္းစုံ ေရးသားထုတ္ေဝခဲ႔ၿပီးလို႔ အဆိုး အေကာင္း မေဝဖန္ခ်င္ေပမယ္႔
နန္းက် မုဆိုးမ တစ္ဦးရဲ႕ မာန၊ ဖခင္ ကြယ္လြန္သြားတာနဲ႔ ေျမနိမ္႔ရာ လွံစိုက္ခ်င္ၾကတဲ႔ သူေတြကို ဓါးဆဲြၿပီး အရွက္နဲ႔ သိကၡာကို အသက္နဲ႔ လဲရဲတဲ႔ ျမန္မာမေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ ျမန္မာ႔ မာနကိုေတာ႔ ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာ ကြ်န္ေတာ္ေတာ႔................။
သမိုင္းမွတ္စုမ်ားမွကူးယူေဖာ္ျပသည္!!!!
Credit to Thet Soe Htike
စာဖတ္သူမိတ္ေဆြအေပါင္း ခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ျမဲပါေစ။

အလြမ္​း

``မလြမ္​း​ေလာက္​ပါဘူးကြာ´´
``မထူးဆန္​းပါဘူး´´လို႔
တဖြဖြ ​ေရ႐ြတ္​
တတြတ္​တြတ္​ ​ေျပာရင္​းက
မ်က္​​ေတာင္​ တစ္​ခ်က္​ခတ္​
မ်က္​ရည္​ တစ္​စက္​​ေႂကြ...။

သမီးသု

အိုင္းစတုိင္းႏွင့္ ပက္သက္၍ လူသိနည္းေသာ အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ ႔

ႏိုဘယ္ဆုရ ကမၻာေက်ာ္ ရူပေဗဒ ပညာရွင္ အဲလ္ဘတ္အိုင္းစတိုင္းႏွင့္ ပက္သက္၍ လူသိနည္းေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားက ေအာက္ပါ အတိုင္း ျဖစ္ပါတယ္။
၁။ အိုင္းစတိုင္းဟာ အသက္ ၄ ႏွစ္အရြယ္ကစလို႔ စကားေျပာတတ္ခဲ့ပါတယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ အသက္ ၉ ႏွစ္အထိ စကားကို ပီပီျပင္ျပင္၊ မ်ားမ်ားစားစား မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ရက္ မိသားစုႏွင့္ ညစာစားစဥ္ခ်ိန္မွ " The Soup is too hot" လို႔ စေျပာျပီး သူစကားေျပာတတ္ရဲ ႔သားနဲ႔ မေျပာပဲ ေနခဲ့ တယ္ဆုိတာ ကို သိသြားပါတယ္။ သူ႔ရဲ ႔အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ “Because up to now everything was in order." ျဖစ္ပါတယ္။
၂။ အသက္ ၅ ႏွစ္အရြယ္မွာ ဖခင္ျဖစ္သူက သူ႔ကို သံလိုက္အိမ္ေျမာင္ တစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ျပီး ရူပေဗဒပညာအေပၚ ရူးသြတ္ျခင္းကို ယင္း သံလိုက္ အိမ္ေျမာင္မွ စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သံလိုက္အိမ္ေျမာင္ဟာ ဘာလို႔ အရပ္ မ်က္ႏွာျပသမွုမွာ ပံုေသျဖစ္ေနရတာလည္းကို စတင္ စိတ္ဝင္စား ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ ပါတယ္။
၃။ ေက်ာင္းပညာေရးမွာ ညံ့ဖ်င္းျပီး စာေမးပြဲေတာက္ေလွ်ာက္က်တဲ့ အတြက္ ေက်ာင္းအထုတ္ခံရပါတယ္။ အသက္ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္က လည္း ေကာလိပ္ဝင္ခြင့္ေျဖဆုိတာ သခၤ်ာနဲ႔ ရူပေဗဒကလြဲလို႔ က်န္တဲ့ ဘာသာေတြ က်ပါတယ္။
၄။ အိုင္းစတိုင္း ႏွစ္သက္တဲ့ ပစၥည္းႏွစ္ခုကေတာ့ ေခါင္းဖီး နဲ႔ ေျခအိတ္ျဖစ္ ပါတယ္။
၅။ City Light အမည္ရ ေဟာလိဝုဒ္ရုပ္ရွင္ ရံုအတင္ဖြင့္ပြဲကို အိုင္းစတိုင္းေရာက္ျဖစ္စဥ္ ဟာသမင္းသား ခ်ာလီခ်က္ပလင္ နဲ႔ ေတြ႔ဆံုစဥ္ ခ်ာလီမွ သူ႔ကုိ စကားတစ္ခြန္းေျပာခဲ့ပါတယ္။ "ကြ်န္ေတာ့ကိုက် လူေတြ နားလည္လို႔ အားေပးၾကတယ္။ ခမ်ားကိုက် လူေတြနားမလည္လို႔ အားေပးၾကတယ္"
၆။ အိုင္းစတိုင္း ပထမဇနီး Mileav Maric နဲ႔လမ္းခြဲရတဲ့အေၾကာင္းက သူ႔မွာ ေမာင္ႏွမဝမ္းကြဲေတာ္သူ မိန္းကေလး Elsa နဲ႔ခ်စ္ၾကိဳက္ေန လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိုင္းစတိုင္းဟာ အိမ္ေထာင္ေရးေဖာက္ျပန္သူ တစ္ဦး (Adultery) ျဖစ္ပါတယ္။
၇။ ဟစ္တလာက အိုင္းစတိုင္းကို နံပါတ္တစ္ ျပည္သူ႔ ရန္သူ အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။
၈။ အိုင္းစတိုင္းကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ သူ႔ဦးေႏွာက္ကို အဖယ္ရွားခံခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔မိသားစု ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ႏွစ္အေတာ္ၾကာမွ ျပန္လည္ေတာင္း ဆုိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖယ္ရွားသူကေတာ့ ေဒါက္တာ ေသာမတ္စ္ (Thomas Stoltz Harvey) ျဖစ္ျပီး ေလ့လာစစ္ေဆးရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာတစ္လႊား က ေဆးပညာရွင္၊ Scientist မ်ားထံ ပို႔ခဲ့ျပီး အေျဖရွာရာ သာမန္လူေတြထက္ ထူးျခားတဲ့ ဦးေႏွာက္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားေၾကာင္း ေလ့လာေတြ႔ရွိခဲ့ပါတယ္။
၉ ။ အိုင္းစတိုင္းဟာ တေယာတီး ဝါသနာ ပါသူ တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ " အကယ္၍ ရူပေဗဒပညာရွင္သာ ျဖစ္မလာရင္၊ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အႏုပညာရွင္ တစ္ဦး ျဖစ္ေနေလာက္ပါျပီ။ သီခ်င္းေတြကို ထိုင္ေတြးေနမိျပီး အိပ္မက္ထဲမွာလည္း သီခ်င္းေတြၾကားထဲမွာ ေနထိုင္ေနပါတယ္။ တေယာတီးမိတဲ့ အခ်ိန္က် ဘဝရဲ ႔အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္တစ္ခုလိုပဲ သတ္မွတ္ခံစားရပါတယ္" လို႔ေျပာဆုိခဲ့ဖူးပါတယ္။

zarni.info

Credit >> yoyarlay

ဟားဗတ္တကၠသိုလ္စာၾကည့္တုိက္နံရံမွ ေဆာင္ပုဒ္မ်ား

ဟားဗတ္တကၠသိုလ္စာၾကည့္တုိက္နံရံမွ ေဆာင္ပုဒ္မ်ား ...

 ဟုေျပာၾကသည့္စာမ်ားကို သံေပါက္အသြင္ျဖင့္ ဘာသာျပန္ထားပါသည္ ...

၁) ယခုအိပ္ပါ၊ အိပ္မက္သာ၊ ေပၚလာေပလိမ့္မည္။
ယခုေလ့က်က္၊ အားအင္ဆက္၊ အိပ္မက္ေကာင္ထည္ေပၚလိမ့္မည္။

၂) ကၽြႏု္ပ္ကုန္လာ၊ ယေန႕တာ၊ ဘယ္ရာျဖစ္သနည္း။
႐ႈံးသူမေနာ၊ ေတာင္းခံေသာ၊ ေမွ်ာ္ေမာနက္ျဖန္ျဖစ္ေလ၏။

၃) ေႏွာင္းေလၿပီသာ၊ သင္ထင္ရာ၊ ခ်ိန္ခါေစာဆံုးျဖစ္သတည္း။

၄) ခုထ,လုပ္ပါ၊ နက္ျဖန္ခါ၊ ဆိုကာအခ်ိန္မဆဲြႏွင့္။

၅) သင္အံေစ့ငု၊ ပင္ပန္းမႈ၊ ယခုခဏတာလွ်င္တည္း။
သင္အံမျပဳ၊ ပင္ပန္းမႈ၊ လူ႕တဘဝစာလွ်င္တည္း။

၆) ေလ့လာဖို႕ျမဲ၊ ခ်ိန္မနည္း၊ ဇဲြႏွင့္လံု႕လနည္းျခင္းသာ။

၇) ခ်မ္းေျမ႕ေပ်ာ္လတ္၊ ဆင့္သတ္မွတ္၊ ရတတ္လွ်င္လည္း ရေကာင္းမည္။
သို႕ေစတမင္း၊ ေအာင္ျမင္ျခင္း၊ အလ်ဥ္းအဆင့္ရွိေလသည္။

၈) သင္အံေလ့လာ၊ ဘဝမွာ၊ ဤဟာတခုတည္းမဟုတ္။
သို႔ပင္ျဖစ္ျငား၊ မေက်ာ္လႊား၊ ဘာမ်ားသင္ေက်ာ္ႏိုင္မည္နည္း။

၉) ပင္ပန္းေရွာင္က်ဥ္၊ မရလွ်င္၊ ေပ်ာ္ရႊင္ရင္ဆိုင္ခံစားပါ။

၁၀) ခပ္ေစာေစာထ၊ ၾကံ႕ခံျပ၊ သင္ရယူေလာ့ ေအာင္ျမင္မႈ။

၁၁) ျပင္းျပမာန္ဟုန္၊ လံု႕လဂုဏ္၊ ျပည့္စံုထိန္းခ်ဳပ္ စိတ္ႏွင့္႐ုပ္။
ဤဂုဏ္ကင္းမူ၊ ေအာင္ပန္းခ်ဴ၊ လြယ္ကူမရ မည္သူမွ်။

၁၂) ကာလရထား၊ အခ်ိန္မ်ား၊ ျဖတ္သြားကုန္ဆံုးလြယ္လြန္းသည္။

၁၃) ယေန႕ယိုက်၊ သြားရည္စ၊ စီးက်သြားမည္ ဘယ္ဝယ္ဆီ၊
စီးလိမ့္အမွန္၊ မနက္ျဖန္၊ တဖန္မ်က္ရည္စမ်ားဆီ။

၁၄) ျပင္းထန္ပင္ပန္း၊ သင္ယူလွမ္း၊ စည္းကမ္းလိုက္နာ ကစားပါ။

၁၅) ယေန႕လွမ္းေျခ၊ ရပ္လိုက္ေလ၊ ေျပးေပဦးေတာ့ နက္ျဖန္တြင္။

၁၆) ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံ၊ ေနာင္ခါယံ၊ အမွန္ျမင္သူစင္စစ္တည္း။

၁၇) ပညာဂုဏ္အင္၊ ဝင္ေငြပင္၊ အသြင္တူညီ၏။

၁၈) ယေန႕ဆိုတာ၊ ဘယ္ေသာခါ၊ ျပန္လာလိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။

၁၉) ခုခ်ိန္ထိျငား၊ ၿပိဳင္ဘက္မ်ား၊ မနားစာရြက္လွန္တုန္းပင္။

၂၀) အနာခံမွ၊ သာစံရ၊ မွတ္ၾကေရွးစကား။

ဟယ္ရီလြင္

1. Sleep now, Dream will come out; Study now, Dream will come true.
2. My wasteful today is the tomorrow those losers begging for.
3. The earliest moment is when you think it's too late.
4. Better do it today than tomorrow.
5. The pain of study is temporary; the pain of not study is lifelong.
6. You do not lack time to study, you are lacking the efforts.
7. There might not be a ranking of happiness but there is surely a ranking of success.
8. Study is one but not the only component of your life, but if you cannot even overcome this single component, what can you overcome?
9. Please enjoy the pain if it is unavoidable.
10. Get up early, Grind out hardy, Gain on success.
11. Nobody succeeds easily without complete self-control and strong perseverance.
12. Time pass by.
13. Today's slaver will drain into tomorrow's tear.
14. Study like a Dog; Play like a gentleman.
15. Stop walking today and you'll have to run tomorrow.
16. People who invest the future are the true realists.
17. Education equals income.
18. Today never comes back.
19. Even at this very moment your competitors will not stop flipping pages.
20. No pain, No gain.
ေက်းဇူးတင္ပါသည္
ဟယ္ရီလြင္

Credit >>> zarni.info

အမ်ိဳးသား စာေပ တသက္တာဆုရွင္ နာမည္ႀကီး စာေရးဆရာ ၃ ဦး ရရွိ

ဆရာႀကီး ေအာင္သင္း၊ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္ေဆြဦး၊ ဆရာႀကီး ဦးတင္ေမာင္( သိပၸံမႉးတင္)

"အမ်ဳိးသားစာေပဆု စိစစ္ေရြးခ်ယ္ေရးေကာ္မတီသည္ ျပည္ေထာင္စု သမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တြင္
ျမန္မာ စာေပအက်ဳိးကို ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္စြာ တစ္သက္တာလံုး အားထုတ္ေရးသားျပဳစု ခဲ့ေသာ
ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္က အသိအမွတ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ဆရာမႀကီး ေဒၚခင္ေဆြဦး (ခင္ေဆြဦး)၊ ဆရာႀကီး ဦးေအာင္သင္း (ေအာင္သင္း) ႏွင့္ ဆရာႀကီး ဦးတင္ေမာင္ (သိပၸံမွဴးတင္)တို႔အား ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ အတြက္ အမ်ဳိးသားစာေပ တစ္သက္တာဆုရွင္မ်ား အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခ်ီးျမွင့္လိုက္သည္" ဟု ႏုိင္ငံပုိင္မီဒီယာ မ်ားက ေၾကညာသြားခဲ့တာပါ။ ေခတ္

အခုလို စာေရးဆရာႀကီး၊ ဆရာမႀကီးေတြကို တသက္တာ စာေပဆု ေရြးခ်ယ္ ခ်ီးျမင့္လုိက္ျခင္းဟာ အရင္ေခတ္ေတြတုန္းကလုိ မတူပဲ အလြန္ ထုိက္တန္တဲ့ ဆုခ်ီးျမွင့္မႈအျဖစ္ ရန္ကုန္ စာေပ အသုိင္းအဝုိင္း နဲ႔ ျမန္မာစာေပခ်စ္ျမတ္ႏႈိးသူေတြက ေျပာဆုိဂုဏ္ယူေနေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။ 

Credit : ဧရာဝတီ

ကမၻာ့အႀကီးဆံုးစာၾကည့္တိုက္(The Library of Congress)

ပံု (၁)

 

အထက္ပါပံုသည္ The Library of Congress ၏ အျပင္ပံုစံ

ပံု (၂)

The Library of Congress ၏ စိတ္ျငိမ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ စာၾကည့္ခန္း

ပံု (၃)

The Library of Congress ၏ နံရံေဆးပန္ခ်ီမ်ား

ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ဖံြ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈဟာ အဲဒီႏုိင္ငံကျပည္သူေတြရဲ႕ အသိပညာေပၚအမ်ားႀကီးမူတည္ေနတယ္ဆိုတာ အား လံုးသိၾကမွာပါ။ အသိပညာ၊ ဗဟုသုတျပည့္ဝဖို႔အတြက္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ႕ လူ႕အရင္းအျမစ္အတြက္ စာၾကည့္တိုက္ ေကာင္းေတြရွိဖို႔လိုပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ စာၾကည့္တိုက္ႀကီးေပါင္းမ်ားစြာရွိတဲ့အနက္ ကမၻာ့အႀကီးဆံုးစာၾကည့္တိုက္က ေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ဝါရွင္တန္ျပည္နယ္မွာရွိတဲ့ အေမရိကန္ကြန္ဂရက္စာၾကည့္တိုက္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ Wiki အပါအဝင္တခ်ိဳ႕ဝက္ဘ္ဆိုက္ေတြမွာ ကမၻာ့အႀကီးဆံုးစာၾကည့္တိုက္က ၿဗိတိသွ်စာၾကည့္တိုက္လို႔ေဖာ္ျပၾကေပမဲ့ ကြန္ဂရက္ စာၾကည့္တိုက္ဟာ စာအုပ္စင္အရြယ္အစား၊ အေရအတြက္အရေရာ စာအုပ္အေရအတြက္အရပါ အႀကီးဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာ ၾကည့္တိုက္ကို အေမရိကန္ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္သမၼတ ဂၽြန္အဒမ္ က ၁၈၀၀ ျပည့္ႏွစ္ မွာ တည္ေထာင္ခဲ့တာပါ။
ကြန္ဂရက္ဟာ အေမရိကန္ရဲ႕ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္လို႔ေျပာလို႔ရတဲ့ အျမင့္ဆံုးလႊတ္ေတာ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေအာက္လႊတ္ ေတာ္(ျမန္မာလုိဆိုရင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္)၊ ဆီးနိတ္(အထက္လႊတ္ေတာ္)နဲ႔ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္သံုးရပ္ဟာ အေမ ရိကန္ႏုိင္ငံရဲ႕ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးအပါအဝင္ ကိစၥအမ်ားအျပားကို ဆံုးျဖတ္အတည္ျပဳရာေနရာျဖစ္ပါတယ္။
ကြန္ဂရက္စာၾကည့္တိုက္ (The Library of Congress) ဟာ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အတြက္တရားဝင္သုေတသနဌာန တစ္ခုျဖစ္ေပမဲ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္လို႔လည္း ေခၚၾကပါတယ္။ အေမရိကန္မွာေတာ့ သက္ တမ္းအရင့္ဆံုးဖက္ဒရယ္အေဆာက္အအံုတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ကြန္ဂရက္စာၾကည့္တိုက္ဟာ အေမရိကန္ရဲ႕ယာယီ ရံုးစိုက္ၿမိဳ႕ ေတာ္ေတြျဖစ္တဲ့ နယူးေယာ့ခ္နဲ႔ ဖီလာဒဲဖီးယားမွာ ၁၁ ႏွစ္ၾကာရွိခဲ့ၿပီးမွ ၁၈၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ဝါရွင္တန္ကိုေျပာင္းခဲ့တာျဖစ္ပါ တယ္။ ကြန္ဂရက္စာၾကည့္တိုက္ငယ္ဟာ ဝါရွင္တန္ကိုေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္ ၁၈၁၂ ခုႏွစ္ ၿဗိတိသွ်-အေမရိကန္ စစ္ပြဲေၾကာင့္ မူ ရင္းမွတ္တမ္းစာရြက္စာတမ္းအမ်ားစု ဖ်က္ဆီးခံခဲ့ရပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သမၼတေသာမတ္ဂ်က္ဖာဆင္ လက္ထက္ေရာက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဂ်က္ဖာဆင္က သူ႕ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္စုေဆာင္းထားတဲ့စာအုပ္ေပါင္း ၆၄၅၇ အုပ္ကို စာၾကည့္တိုက္ကို ျပန္ေရာင္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ စာၾကည့္တိုက္ကိုခ်ဲ႕ထြင္ရာကေန ယေန႔ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ သံုးထပ္အေဆာက္အအံု ႀကီးျဖစ္လာခဲ့တာပါ။
ကြန္ဂရက္စာၾကည့္တိုက္ဟာ စာၾကည့္တိုက္ဆိုေပမဲ့ စာအုပ္အျပင္ အျခားမွတ္တမ္းမွတ္ရေပါင္းမ်ားစြာ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ။ မွတ္တမ္းပစၥည္းေပါင္း သန္း ၁၅၀ ေက်ာ္ရွိတဲ့အနက္ ၃၄ သန္းက စာအုပ္ေတြပါ။ ဘာသာစကားအမ်ိဳး ၄၇၀ နဲ႔ ပံုႏွိပ္ထားတဲ့အျခား စာအုပ္ေတြသိမ္းထားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ လက္ေရးမူေပါင္း ၆၁ သန္း နဲ႔ အေမရိကန္လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္း (Declaration of Independence)နဲ႔ ဂူတင္ဘတ္သမၼာက်မ္း (ႏြားသားေရနဲ႔ေရးထားတဲ့ မူရင္းသံုးေစာင္ထဲကတစ္ေစာင္) အပါအဝင္ ရွားပါးစာအုပ္ ၇ သိန္းရွိပါတယ္။ အေမရိကန္အစိုးရထုတ္ စာအုပ္တစ္သန္း၊ လြန္ခဲ့တဲ့ရာစုႏွစ္သံုးခုအတြင္းက သ တင္းစာတစ္သန္း၊ သတင္းစာအတြဲေပါင္း ၃၃၀၀၀၊ မိုက္ခရိုဖလင္ေပါင္း ၅ သိန္း၊ ကာတြန္းစာအုပ္နဲ႔ရုပ္ရွင္ကားေပါင္း ၁၂၀၀၀၀၊ ေျမပံုေပါင္း ၅.၃ သန္း၊ Sheet Music(မူရင္းဂီတႏုတ္စာရြက္) ၆ သန္း၊ အသံမွတ္တမ္း ၃ သန္း၊ ေက်ာ္ၾကားတဲ့အႏုပညာလက္ရာႏွင့္ ဗိသု ကာဒီဇိုင္းတို႔အပါအဝင္ ပံုႏွိပ္နဲ႔ဓာတ္ပံုေပါင္း ၁၄.၇ သန္း တို႔ကိုလည္းသိမ္းဆည္းထားပါတယ္။
ကြန္ဂရက္စာၾကည့္တိုက္ဟာ မူပိုင္ခြင့္ကာကြယ္ေရးနဲ႔ မူပိုင္ခြင့္မွတ္တမ္းတင္ရာဌာနလည္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကေနတစ္ဆင့္ မွ အေမရိကန္မူပိုင္ခြင့္ရံုးကို ထပ္ေလွ်ာက္ရတာပါ။ အေမရိကန္အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ထဲက စာအုပ္စင္ေတြကိုေပါင္း လိုက္ရင္ ၈၃၈ မိုင္ရွည္လ်ားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကမၻာ့အႀကီးဆံုးစာၾကည့္တိုက္အစစ္အမွန္လို႔ တခ်ိဳ႕ေျပာေနၾကတဲ့ ၿဗိတိသွ် စာၾကည့္တိုက္ထက္ အေမရိကန္အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ရဲ႕ စာအုပ္အေရအတြက္က ၃၅ သန္းပိုမ်ားၿပီး၊ သိမ္းဆည္း ပစၥည္း ၁၅၅.၃ သန္းပိုမ်ားပါတယ္။
ကြန္ဂရက္စာၾကည့္တိုက္(ေခၚ)အေမရိကန္အမ်ိဳးသားစာၾကည့္တိုက္ရဲ႕ အႀကီးဆံုးစာအုပ္ကေတာ့ ဘူတန္ႏိုင္ငံရဲ႕အလွအပ ေတြေဖာ္ျပထားၿပီး စာမ်က္ႏွာေထာင္ခ်ီရွိတဲ့ ရုပ္ပံုစာအုပ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ဟာ ၅ ေပ x ၇ ေပ အရြယ္အစား ရွိပါ တယ္။ အေသးဆံုးစာအုပ္ကေတာ့ .၀၀၄ လက္မ x .၀၀၄ လက္မပဲရွိတဲ့ Old King Cole ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

Credit >>> Myanmar E-books

Zar Ni(Books,Knowledge & Articles)® မွ ျပန္လည္ကိုးကားတင္ျပထားပါသည္။

Nick Vujicic ၏ စိတ္ခြန္အားေပးသည့္ စကားစုမ်ား

ကြ်န္ေတာ့္ဟာ ေျခေထာက္ မပါဘူး လက္ မပါဘူး..ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားတို့ စိတ္မပူပါနဲ့ ..

ထို့စကားကို.စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေရးစကားေျပာကြ်မ္းက်င္သူတစ္ဦးျဖစ္သူNick Vujicic ကေျပာခဲ့ျခင္း
ျဖစ္ပါတယ္..သူ၏စကားကိုၾကည့္ျခင္းျဖင့္မသန္ေပမဲ့စြမ္းတဲ့သူ့စိတ္ဓာတ္ကိုအားက်ဖြယ္ ျမင္ေတြ႔ရပါတယ္..

သူ့သည္အသက္ ၁၇ ႏွစ္မွာ Life Without Limbs ဆိုတဲ့ အသင္းကို တည္ေထာင္ျပီး မိန့္ခြန္းေျပာဆိုျခင္းနဲ့ ကုိယ္အဂၤါမသန္စြမး္သူေတြကုိ ေထာက္ပံ့ကူညီရင္း ဇနီးျဖစ္သူ Patricia Maier နဲ့အတူ ဘ၀၇ဲ့ အဓိပၸာယ္ကို ရွာေဖြလ်က္ရွိသူျဖစ္ပါတယ္။

အခုေဖာ္ျပမွာက လူငယ္ေတြ၊ ေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ သူေျပာခဲ့တဲ့ မိန့္ခြန္း (သို့) စိတ္ဓာတ္ျမွင့္တင္ေရး
စကားမ်ားစြာ ထဲက အေျခခံ အခ်က္တခ်ိဳ့ပဲျဖစ္ပါတယ္....

၁၊ မ်က္ရည္က်တဲ့အခ်ိန္မွာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်ပါနဲ့...အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဆိုးျမင္စကားေျပာဆိုျခင္း နည္းႏုိင္သမ်ွနညး္ပါေစ။

၂။အခက္အခဲ ကိစၥတစ္ခုကို အျမဲ ေတြးေတာ ပူပန္မေနပါနဲ့...ခံစားခ်က္တုိင္းကို သင့္ ဆီမွာ ေသာင္တင္မေနပါေစနဲ့...သင့္မွာ တုိင္ပင္စရာ သူငယ္ခ်င္းေတြ မိဘေတြရွိေသးတာကို သတိရပါ။

၃။ မွားမွာကို မေၾကာက္ပါနဲ့...တကယ္လို့ မွားခဲ့ရင္ေတာင္ ဦးေႏွာက္ေျခာက္မခံပါနဲ့၊ လူ့ဘ၀ဆိုတာ အမွားအမွန္ဒြန္တြဲေနတတ္ပါတယ္။ ဘယ္လို အေျခအေနပဲျဖစ္ျဖစ္..
.ေနာက္ဆံုးျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ...ျပီးခဲ့တဲ့ အမွားေတြဟာ သိပ္ေတာ့အေရးမၾကီးလွတာကို ခံစားရပါလိမ့္မယ္။

၄။ အဆိုးျမင္ျခင္းဟာ လူေတြမွာ ရွိတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုအဆိုးျမင္တဲ့အရာ ေတြဟာ ဘ၀ရဲ့ ေသးငယ္တဲ့ အစိတ္အပိုင္း ေတြဆိုတာ နားလည္ဖို့လိုပါတယ္။ တကယ္ေတာ့.. စိတ္ခံစားခ်က္ကို ဦးစားမေပးပဲ မွ်တေအာင္ အေကာင္းျမင္စိတ္ေလးနဲ့ အစားထုိ္းေပးဖို့လို္ပါတယ္။

၅။ တကယ္လို့ တစ္ေယာက္ေယာက္က သင့္ကို အဆက္အသြယ္လုပ္သည္ျဖစ္ေစ...မလုပ္သည္ျဖစ္ေစ .. စကားေျပာေျပာ မေျပာေျပာ ... ဒါဟာသာမန္ပါပဲ။ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ အက်ယ္ခ်ဲ့ေနစရာ မလိုပါဘူး။ ေတြးျပီး ၀မ္းနည္းမေနသင့္ပါဘူး။

၆။ တကယ္လို့ သင္ တစ္ခုခုကို နားမလည္ရင္... ေမးျမန္းေျပာဆိုပါ၊ နားလည္ျပီဆုိရင္ေတာ့ ရင္ထဲမွာပဲ သိမ္းထားပါ...သိိလိုက္ရတဲ့ အတြက္ ၀မ္းသာပါ။

၇။ ဦးေႏွာက္ေျခာက္စရာ ကိစၥေတြ အားလံုးက မိမိဘာသာရွာတာေတြ မ်ားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ့္ဘာသာ ေျဖ၇ွင္းဖို့  ၾကိဳးစားပါ...သူငယ္ခ်င္းေတြကို ငုိယို စိတ္ပူပန္ေစမဲ့ အစား ... သူတို့ေတြနဲ့ အတူတူ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပါ။

၈။ ေျပာျပီးသား ကတိတည္ပါေစ။ စကားကို လြယ္လြယ္ေျပာဆုိျခင္းက သင့္အေပၚမွာ မိတ္ေဆြေတြ ယံုၾကည္မွု နညး္ပါးေစပါတယ္။

၉။ ဘယ္လိုအေျပာင္းအလဲ အတားအဆီးရွိပါေစ... မူလသင္လုပ္ေနက် ေန့စဥ္ဘ၀ကို မဆံုးရွံုးပါေစနဲ့.. အခ်ိန္မွန္စား... အခ်ိန္မွန္အိပ္စက္ပါ။

၁၀။ ကိစၥတစ္ခု လုပ္တဲ့အခါ မေၾကာက္မရြံံ့ လုပ္ေဆာင္ပါ။ ထိခုိက္ နာက်င္မွာ မေၾကာက္ပါနဲ့။ မွားယြင္းေျပာဆိုမိမွာကိုလဲ မေၾကာက္ပါနဲ့။ ျပီးခဲ့တဲ့ အရာေတြကိုလဲ ျပန္စဥ္းစား ပူပန္မေနပါနဲ့။ မေရာက္ေသးတဲ ့အနာဂတ္ကုိလဲ ေတြးပူမေနပါနဲ့။

၁၁။မွားသည္ျဖစ္ေစ...မွန္သည္ျဖစ္ေစ၊လမ္းေၾကာင္းဦးတည္ရာရွိပါေစ...ယံုၾကည္မွုနဲ့ေရွ့တိုးေဆာင္ရြက္ပါ။
လက္ရွိဘ၀ကို အျမဲသံုးသပ္ၾကည့္ျပီး ရွင္သန္ေနထုိင္ပါ။ ဘယ္လိုလူေတြနဲ ့ေတြ့ေတြ့ မုန္းတီးစရာ မလိုပါဘူး...အမွားအမွန္လူ့ေလာကမွာ အမွားကေန သင္ခန္းစာယူျပီး အမွန္ကို ေရွ့တိုး ေဆာင္ရြက္ပါ။

၁၂။ သင့္ကုိယ္သင္ ညံ့ဖ်င္းတယ္လို့ ထင္တာဟာ လိမ္လည္မွု တစ္ခုပါပဲ။ သင္ဟာ ဘာမွတန္ဖိုးမရွိဘူးလို့ ထင္ျခင္းကလဲ မွားယြင္းတဲ ့အေတြးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

၁၃။ ဘယ္အရာကုိမွ မေၾကာက္ပါနဲ့။ ေလာကမွာ ေၾကာက္စရာေကာင္းတာေတြက မ်ားပါတယ္။ သင္ေၾကာက္ေနလို့လဲ ကုန္ဆံုးမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခက္အခဲ ၾကံဳလာရင္ ေျဖရွင္းပါ...ေျဖရွင္းလို့မရႏုိင္ရင္.
..စြန့္လႊတ္ရံုပါပဲ။ ေတြးေတာ ေၾကာက္ရြ့ံမေနပါနဲ့။

၁၄။ ဘယ္ေလာက္ အားကိုးရတဲ့သူျဖစ္ပါေစ၊ စကားအားလံုးကို အက်ိဳးမရွိပဲ ထုတ္ေဖာ္မေျပာဆိုသင့္ပါဘူး။

၁၅။ ဘာေျပာရမွန္းမသိတဲ့အခါမွာလဲ ဘာမွမေျပာပါနဲ့...ဆိတ္ဆိတ္ေနပါ။ေျပာရင္းနဲ ့အမွားပါတတ္လို့ပါ။

၁၆။ရလဒ္ အတြက္ ပူပန္မေနပါနဲ့... အေကာင္းဆံုးလုပ္ေဆာင္ပါ။ ရလဒ္ကအလိုလိုလိုက္ပါလာပါလိမ့္မယ္။

၁၇။ေနာင္တ မရပါေစနဲ့... ေနာင္တရျခင္းက အမွားလုပ္လိုက္တာထက္ပိုျပီးေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္။
သင့္ရဲ့ ကုိယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မွုလဲ ပ်က္ျပားေစပါတယ္။ မွားျပီးရင္းမွားတာေတြ ၾကံဳေတြ့ရတတ္ပါတယ္။

၁၈။ဘာကိစၥပဲ ၾကံဳၾကံဳ...ကုိယ့္ကိုယ္ကို ဒါျဖစ္သင့္ပါတယ္ေလ လို့ေျပာပါ... ငါ့က်မွ ဘာလို့ ဒုကၡေရာက္ရတာလဲလို့ မညည္းတြားပါနဲ့။ အခုသင္ခံစားေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကမၻာၾကီးရဲ့ တျခားေနရာမွာ အခက္အခဲဒုကၡ ခံစားညည္းတြားေနတဲ့ သူေတြ အမ်ားၾကီးပါပဲ။

၁၉။ဘ၀မွာ ခါးသီးျခင္းႏွင့္ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ အရာေတြကို  ေရြးခ်ယ္ရမယ္ဆိုရင္... ခါးသီးျခင္းကို ေမ့ပစ္ျပီး ပိုေကာင္းတာေရြးပါ။

၂၀။ကုိယ္လက္အဂၤါခ်ိဳ့တဲ့ေနပါေစ...ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ အသက္ရွင္ေနထုိင္ပါ။

၂၁။တကယ္လို့ ကြ်န္ေတာ္က်ရွံဳးရင္ ထပ္ၾကိဳးစားမယ္....တစ္ၾကိမ္ျပီး တစ္ၾကိမ္ေပါ့... တကယ္လို့ သင္က်ဆံုးခဲ့ရင္ေရာ ထပ္ၾကိဳးစားမွာလား...လူ့စိတ္၀ိဥာဥ္ဟာကြ်န္ေတာ္တုိ့ထင္ထားတာထက္ ပိုမိုျပီး အခက္အခဲေတြကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏုိင္ပါတယ္။ သင္ဘယ္လိုနိဂံုးခ်ဳပ္ခ်င္လဲဆိုတာေပၚမွာပဲ မူတည္ပါတယ္။

Credit >>> zarni.info

ပထမဆံုး ျငိမ္​းခ်မ္​း​ေရး နိုဘယ္​ဆုရွင္​

ပထမဆံုး​ေသာ ျငိမ္​းခ်မ္​း​ေရး နိုဘယ္​ဆုကို
ၾကက္​​ေျခနီအသင္​း စတင္​ထူ​ေထာင္​သူ ဟင္​နရီဒူးနန္​႔ ႏွင့္ 
စစ္​ဆန္​႔က်င္​​ေရး ဦး​ေဆာင္​လႈပ္​ရွားသူ ဖရက္​ဒရစ္​ပက္​စီတို႔က
အတူတူပူးတြဲ ရရွိခဲ့သည္​။