Sunday, January 29, 2017

နိုင္္ငံေတာ္ ဝမ္းနည္းမႈ


Photo - မိုးမခ

သူ ့အသား မည္းတယ္
သူ ့စကား ဝဲတယ္။

အသားမည္းလည္း အသည္းျဖဴ
စကားဝဲလည္း စကားမေဝ့သူ။

သူဟာ
ဥပေဒဘက္ေတာ္သားႀကီး
ျပည္သူ ့ဘက္ေတာ္သားႀကီးပါ။

“ဦးကိုနီ”
က်ည္ဆံနဲ ့အဓမၼက်င့္ခံလိုက္႐ၿပီလား
ဥပေဒဖက္လို ့
ဥပေဒမ့ဲခံလိုက္႐သတ့ဲလား။

လူမ်ိဳး ဘာသာဆိုတာ
ပညက္ခ်က္ ယုံၾကည္ခ်က္
ေဝါဟာ႐ သတ္မွတ္မႈသာ။

အသားအေ႐ာင္ ဘယ္လိုကြဲကြဲ
ေဖာက္ၾကည့္လိုက္
ေသြးနီေ႐ာင္ တမ်ိဳးတည္းပါ။

ကိုးကြယ္႐ာ ဘယ္လိုကြဲကြဲ
နွလုံးလွဖို ့ အဓိကပါ။

က်ဳပ္တို ့ဗမာျပည္
အလြန္႐ႈပ္တယ္
အလြန္နုပ္တယ္။

တကိုယ္ေကာင္း မ်ားတယ္
မစ ၦ႐ိယ ပြားတယ္။

ဥပေဒတည့္မတ္ခ်င္လြန္းသူ႐့ဲ
ေနာက္ဆုံးခ႐ီး က်ည္တေတာင့္ေနာက္ကြယ္မွာ
အာဏာျပဳတ္တို ့႐့ဲ အညိွဳးအေတး
ေမွာင္ခိုအ႐ႈပ္တို ့႐့ဲ မူးယစ္ေဆး
ခ႐ုိနီသ႐ုပ္တို ့႐့ဲ က်ဴးညစ္ေထး
ဒါေတြ ႐ိွခ့ဲေလသလား
သံသယ ဝင္စ႐ာ။

ဘာသာေ႐း လူမ်ိဳးေ႐း
႐ႈပ္ေအာင္လုပ္ဖို ့
နိုင္ငံေ႐းအေကာက္ႀကံဖို ့
ဘာသာျခားေ႐ွ ့ေနႀကီးကို
လုပ္ႀကံ စေတး႐စ္ၾကသလား
ေတြးခ်င့္စ႐ာ။

ဒီလိုသာ တကယ္ျဖစ္႐င္
ဦးကိုနီ ဆုံးပါးခန္းဟာ
ေနာင္ ႐ႈပ္ေထြးလာမယ့္
နိုင္ငံေတာ္ အက်ပ္အတည္း မီးစ။

ျပည္သူ ့ဘက္ေတာ္ ဥပေဒသမားႀကီး
ဥပေဒမ့ဲ လုပ္ႀကံခံ႐ျခင္းဟာ
နိုင္ငံေတာ္ ဝမ္းနည္းမႈ
ဗမာျပည္ ပူေဆြးမႈပါဗ်ာ။

“ေကာင္း႐ာဘုံဘဝ လားပါေစ ဦးကိုနီ
အာမင္.,.”


ေက်ာ္ဟုန္း
၂၀၁၇၀၁၂၉

(မုိးမခ မဂၢဇင္​း) ဇန္နဝါရီ ၂၉၊ ၂၀၁၇

Open Source URL