ထြက္​​ေပါက္​

ပူပင္ေသာကေတြကို
သက္ျပင္းနဲ႔အတူ မႈတ္ထုတ္လိုက္ေပမဲ့
ေလ်ာ့က်မသြားတဲ့ရင္ဘတ္က
ေက်ာက္တုန္းနဲ႔ ဖိနင္းထားသလို
ေလးလံလြန္းလွ
အသြင္မတူ အိမ္သူမျဖစ္တဲ့
အိမ္္သူျဖစ္ေပမဲ့
အသြင္တူတာေကာ
ေသခ်ာလို႔လား…
အခ်စ္နဲ႔စစ္ဟာ အတူတူပဲ
အိမ္ေထာင္ဟာ တစ္သက္စာ
လြတ္ရက္မရွိတဲ့ အက်ဥ္းေထာင္
ထြက္ေပါက္မရွိ ဂယ္ေပါက္မရွိ
ကယ္သူမရွိ လူသူမရွိ
ၾကမ္းတမ္းတဲ့လမ္းဆိုတာ
တကူးတကမဟုတ္ဘူး
ဘဝခရီးလမ္းပဲ…
အလိုက်ရင္ေပ်ာ္တယ္
အလိုမက်ရင္ငိုတယ္
ရမၼက္နဲ႔က်တဲ့ အိမ္ေထာင္
ထြက္ေခ်နဲ႔က်တဲ့ အိမ္ေထာင္
ေမတၱာနဲ႔က်တဲ့ အိမ္ေထာင္
ငါေတာ့…
ဘယ္အိမ္ေထာင္မွသေဘာမက်ဘူး…
ျဖစ္ႏိုင္ရင္
ေထာင္ေတြအကုန္လံုးကို႐ိုက္ခ်ဳိးၿပီး
ေထာင္ထဲက လူေတြအားလံုးကို
အေတာင္ပံတစ္စံုဆီတပ္ေပးလိုက္ခ်င္တယ္
ငါကိုယ္တိုင္ အေတာင္ပံ
တစ္စံုတပ္ၿပီး ေထာင္ေတြနဲ႔ အေဝးဆံုး
ကမၻာတစ္ခုဆီခုပဲ
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပ်ံသန္းသြားခ်င္ပါရဲ႕….

ကသစ္ညိဳ
July 8th, 2016 Yati ရသကဗ်ာ

Open Source URL
http://yatimagazine.com/archives/18747